maandag 4 juli 2011

Muziek in mijn leven

Op de basisschool zongen we veel en maakten we wel eens muziek.
Het eerste instrument dat ik bespeelde was een blokfluit, samen met een vriendin. Maar na een tijdje werd ik het zat. Toen heb ik een hele tijd niets meer bespeeld.

In groep 7 of 8 ging ik met een vriendin naar de open dag van een muziekschool in de buurt. We liepen alle instrumenten af, maar vonden de gitaar het meest interessant.
We schreven ons in, en toen begon ons gitaaravontuur.
Helemaal geweldig vonden we het, maar na een tijdje werd mijn vriendin het zat. Toen bleef ik alleen achter en ik vond het zelf ook niet zo leuk meer.

De één na de andere medegitarist kwam de les in, maar ik vond het niet zo gezellig als ik het had gevonden met mijn vriendin.
Na bijna 3 jaar gitaarles ben ik ermee gestopt. Ik heb mijn akoestische gitaar een lange tijd niet meer aangeraakt.
Toen, in dat derde lesjaar, begon mijn broer ook met gitaarles. Daarvoor had hij een jaar keyboardles gehad.
Hij bleef spelen na dat jaar, maar ik hield hardnekkig mijn gitaar in zijn daarvoorbestemde tas.

Toen kwam het, mijn broer speelde vaak muziek, ik wilde dat ook weer.
Kerstvakantie 2010, in begon met het zingen van liedjes die ik wel leuk vond en bedacht me dat een instrument erbij wel leuk zou klinken. Dus daar kwam hij dan, mijn geliefde gitaar, uit zijn tas.
Ik stemde hem weer zoals hij zou moeten klinken.

Daar klonken de eerste noten en akkoorden weer uit die houten, gelakte, klankkast.
Prachtig vond ik het, maar er was één ding wat niet klopte.
De eerste, hoogste, snaar was gebroken.
Ik moest hem vervangen, maar had geen idee waar de snaren waren. Dus speelde ik met 5 snaren de liedjes.
Mijn stem was ook (nog) niet zoals ik hem graag had willen hebben.

Ik oefende veel, pakte minstens 1 keer per dag mijn gitaar uit zijn standaard, en speelde.
Nu, zomervakantie 2011, speel ik nog elke dag liedjes en het liefst zing ik daarbij.

Muziek is belangrijk in mijn leven en als ik niet speel, zing, neurie enzovoort, dan heb ik wel een lied in mijn hoofd. Daar spelen de songteksten af, met de daarbij horende muziek.

Ik houd ervan, jij ook?

Liefs, Kirsten

3 opmerkingen:

Laat een reactie achter
niet: schelden, vloeken racistische of discriminerende opmerkingen maken